SCHOTLAND - ISLE OF SKYE

Fervent roadtrippers, eindelijk plaatsen wij weer eens een nieuwe reisroute! Omdat de tijd het toelaat en natuurlijk om jullie te blijven inspireren in deze gekke tijden. Je verheugen op iets wat nu niet mag, maar uiteindelijk weer tot de mogelijkheden behoort heeft ook iets bijzonders. Wie weet tik jij in januari 2021 dit prachtige land aan, zoals wij dat afgelopen januari deden.

Na wat research bleek ontzettend veel mogelijk in dit veelzijdige landschap. Een winterse zeiltrip over zee, hiken door de highlands, roadtrippen over de route 500, the Isle of Skye helemaal plat fotograferen, het noorderlicht achterna rijden, zeekajakken tussen de zeehonden, een trail afleggen op sneeuwschoenen of touwklimmen langs steile rotswanden. De lage temperaturen mochten geen reden zijn niet die kant op te gaan.  

Echter, de winterse dagen zijn kort en we zouden er maar 7 hebben, dus wij moesten keuzes maken. Met in het achterhoofd dat je in het leven altijd meer mist dan dat je meemaakt konden wij ons neerleggen bij een kleine selectie van dit alles en verheugden wij ons op dit winterse camper avontuur. 

Om je ergens op te kunnen verheugen bombarderen wij jou met een wild enthousiast blog over dit mooie land. Gaaaaaaaaaan!

Het thermo ondergoed, de skisokken en mutsen gaan de koffer in en het vliegtuig brengt ons naar de eerste bestemming van deze trip, de op één na grootste stad in Schotland, Edinburgh. Op nieuwjaarsdag arriveren wij laat in de avond in deze prachtige, oude stad. Met trots steekt de burcht, waar de straten van Edinburgh omheen gebouwd zijn, boven de stad uit.

Onze eerste avond en nacht in Schotland brengen wij door in het kleinschalige Royal Mile Apartments in Edinburgh. Vanaf het vliegveld pakken wij een bus welke ons rechtstreeks naar het centrum brengt. Na heel veel onnodig trapgeloop, zo blijkt achteraf, komen wij buiten adem aan bij de voordeur van het hotel. Edinburgh maakt in korte tijd indruk op ons. De stad straalt geschiedenis uit en aan alles is te zien dat het een oude stad betreft met veel hoogteverschillen. We slepen onze tassen en koffer de laatste wenteltrapjes op van het hotel om vervolgens in onze knusse kamer op één oor te gaan. 

De dag erna checken wij uit en droppen onze tassen bij het treinstation Waverley om de hoek. Dit systeem is geautomatiseerd en bevalt ons goed. Lekker doen als je voor een dag of een paar uur van je zware spullen af wilt. 

Het zonnetje schijnt en wij laten ons deze ochtend graag verrassen door het mooie Edinburgh. Wij verkennen naast het centrum, enkele wijken daarbuiten en eindigen in ‘The Edinburgh Larder’. Een fijne tent om nationale producten uit het land te proeven.

Wanneer het zover is vervolgen wij onze weg naar het camperverhuurbedrijf ‘Rockin Vans’. Een knappe Schot geeft uitleg over ons huis op wielen. Niet heel veel later rijden we op de linker weghelft, wat even wennen is, en volgen wij de navigatie naar het hotel ‘Drovers Inn’. Deze is aan de weg gelegen, maar is een handige spot om te overnachten en als je geen zin hebt om te koken, kan je daar dineren.

Het is inmiddels donker, dus wij sluiten ons af van de buitenwereld en weten ons bed snel te vinden. De dagen zijn kort en dat is eigenlijk wel goed voor ons, zo putten wij onszelf voor de verandering niet uit en komen wij misschien eens uitgerust terug van een roadtrip…? Eten en naar bed!

Echter zouden wij Eva en Eva niet zijn om alles uit een dag te halen wat er in zit, dus bij het opgaan van de zon, staan wij naast ons knusse camperbed. Een prachtige rit door spectaculair landschap brengt ons naar de diepe vallei met de hoge bergen in het gebied GlenCoe. Deze omgeving voelt buitenaards en ruig. Wij kunnen niet wachten om dit mooie natuurverschijnsel te voet te verkennen en trekken met hoge snelheid de wandelschoenen aan. Een vrij korte, maar steile wandeling van drie uur brengt ons hoog tussen de drie bergen genaamd ‘The three sisters’. Inmiddels hebben wij ons ontdaan van meerdere lagen kleding en lessen wij onze dorst met met waterval water.

Niet heel veel verderop parkeren wij onze Rockin’ Van op de ‘Red squirrel campsite’. Een verlaten camping. Gezien de winterperiode zijn de voorzieningen gesloten. Echter zijn wij hartstikke verwend met deze grote, verwarmde bus en zijn wij super zelfvoorzienend met onze keuken, douche en toilet. Wat een luxe.

Helaas worden wij de volgende ochtend wel gewekt door de campingbeheerder en moeten wij voor ons plekje betalen, die hadden we stiekem niet zien aankomen.

Op onze derde dag vreten wij heel wat kilometers. Via Ford William, rijden wij langs de imposante berg Ben Nevis, passeren wij kasteel Eilean Donan en vangen we vast een glimp op van The Storr waar wij later een wandeling zullen doen. Wij eindigen op een prachtige spot aan de kust van Isle of Skye. Kilt Rock viewpoint. Lekker op z’n Move your Van’s, wildkamperen! Wat ons betreft een geniale spot om te overnachten. Het is wat van de doorgaande weg gelegen en je hebt een fantastisch uitzicht over de grillige kustlijn en de oceaan.

De zonsondergang dwingt ons rond vijf uur de gordijntjes te sluiten en ons terug te trekken in de Van. Heerlijk, helemaal bijkomen hier in het winterse Schotland!

Bij zonsopkomst doen wij een uitgebreide fotosessie op de kliffen waar we overnacht hebben, wauw wat een indrukwekkend landschap bij dit ochtendlicht.

Wij verlaten deze prachtplek en parkeren de camper bij het startpunt van de Quiraing walk. Het mooie van Schotland is dat je je direct in een wijds, ruig, verlaten landschap bevindt zodra je de camper verlaat. Met twee passen van de weg waan je je direct in the middle of nowhere, waar je in andere landen dagen voor zou moeten lopen. Uitzonderlijk! 

Wij verwachten dat het in de zomerperiode een stuk drukker zal zijn, maar rond deze tijd is er geen kip te bekennen. Slechts enkele schapen vergezellen ons tijdens deze wandeling waar wij zo’n drie uur aan besteden. 

The Storr is onze volgende must see. Na onze oriënterende bezoekjes op Instagram verwachten wij een uniek natuurspektakel en dat is het ook zeker! Echter blijkt veel Insta beeldmateriaal wat aangedikt te zijn met photoshop, dus wij showen jou bij deze de échte Storr. ;) Ook hier geldt weer dat wij vrij pad hebben en in alle rust kunnen genieten van het landschap zonder al te veel toeristen. Het lage licht trakteert ons weer op geweldige plaatjes.

De koude Schotse lucht heeft ons genoeg opgefrist voor vandaag. Wij bestijgen onze luxe camper en rijden via het plaatsje Portree naar een andere uithoek van Isle of Skye. Onze watertank is bijna leeg, dus dat moet eerst gebeuren. Bij een B&B weten wij onze watertank te vullen. Super, wij zijn klaar voor onze volgende spot. 

Via kronkelende, onverharde, smalle weggetjes is het een kleine race tegen de klok vanwege de snel zakkende winterzon. In schemerlicht arriveren wij op Claigan Coral Beach Car park. Wij negeren het bordje ‘verboden te overnachten’ en zetten ons kamp op voor de nacht, welke weer koud zal zijn, maar aangenaam vanwege het branden van de kachel.

Eva staat op het punt het avondmaal te bereiden totdat de gaspit weigert vlam te vatten. Wij checken de gasfles en wat blijkt, hartstikke leeg. Lichte paniek in de ogen van Eva, die nogal slechte ervaringen heeft met koude nachten. Slapen zonder verwarming is geen optie, bovendien naar bed zonder eten heeft ook niet onze voorkeur en een douche zou ook wel prettig zijn na deze wandel dag. De camper wordt rijklaar gemaakt en wij rijden met heel veel tegenzin terug over het kronkelende weggetje, in het pikkedonker dit keer. Gelukkig is onze rijvaardigheid behoorlijk verbeterd en weten wij veilig aan te komen in Dunevegan waar wij bij een tankstation vragen naar een nieuwe gasfles. Helaas, we hebben pech. De dame achter de kassa verwijst ons door naar een tankstation in Portree, ook daar hebben wij geen geluk. Terwijl de moed ons in de schoenen zakt overwegen wij zelfs Isle of Skye te verlaten voor een volle gastank, gezien het de volgende dag zondag zal zijn en veel gesloten is. Uiteindelijk worden wij naar Uig gestuurd, waar het tankstation speciaal op ons zal wachten met het sluiten van de deuren. Als een gek racen wij die kant op en weten wij de gastank te wisselen voor een nieuw exemplaar! 

Wij liggen er die nacht lekker warmpjes bij op een wat minder idyllische plek dan wij in eerste instantie hadden gepland, naast het tankstation in Uig. Maar wie doet ons wat!

In alle vroegte karren wij terug naar Coral Bay en zo lijkt het net of wij daar die ochtend zijn ontwaakt en er geen sprake was van een lege gastank de avond ervoor. Wij worden voor deze hobbelige terugreis beloond, want Coral Bay ligt er waanzinnig mooi bij in het ochtendlicht. Onze gestaltes werpen lange schaduwen op het verrassend witte zand. Wij struinen over het strand, genieten van de warme zonnestralen op ons gezicht en laten ons verbazen door de lichtblauw/groene kleur van de zee. Een tropische verrassing in het winterse landschap van Schotland.

Of eigenlijk, heel winters kunnen wij het eigenlijk niet noemen. Wij hebben nog geen sneeuwvlokje kunnen ontdekken op één van de bergtoppen van Schotland. Ons wordt verteld dat dit jaar uitzonderlijk is. In geen jaren is het landschap zo groen geweest als deze winter. 

Vanuit Coral Bay rijden wij naar Neist Point Lighthouse. Een vuurtoren gelegen op een uiterst westers puntje van Isle of Skye. De hele weg is weer adembenemend, waarbij het laatste deel van de route de kroon spant. Isle of Skye laat zien dat een landschap ruig, maar tegelijkertijd lieflijk en glooiend kan zijn. Dartelende lammetjes sieren het groene gras dat overgaat in een angstaanjagende afgrond eindigend in de kalme atlantische oceaan.  

Wij nuttigen onze lunch in de camper met de deuren wijd open. Lunch with a view. Met een volle maag zakken wij verder af naar het zuiden en doen wij een korte wandeling bij de fairy pools. Leuk om langs te gaan, maar wat ons betreft geen must see. 

Voor de nacht willen wij vast van Isle of Skye af zijn, vanwege de storm die voorspeld is. Voor de gesloten camping ‘Shielbridge Campsite’ brengen wij een stormachtige nacht door in ons camperbed. De luxe van deze camper maakt dat de omstandigheden buiten minder merkbaar zijn dan in onze vertrouwde Nugget, in dit geval wel lekker voor onze nachtrust. 

s’Morgens waait het nog flink, maar het valt ons mee en het rijden gaat ons makkelijker af dan verwacht met de voorspelde windstoten. Onze laatste stop onderweg is bij de Whiskey distillery Dhalwinnie. Een tour van een uur, waarbij wij alweer de enige zijn, maakt ons een stuk wijzer in het proces van het maken van whiskey. Dat wij geen whiskey liefhebbers waren, wisten wij al, maar na deze tour zijn wij nog steeds geen fan van deze alcoholische drank. Met een vertrokken gezicht weten wij de proeverij te doorstaan, de chocolade, welke bij elk glaasje wordt geserveerd, sleept ons er doorheen. Omdat wij nog moeten rijden krijgen wij de rest van de whisky proeverij in flesjes mee naar huis, wat geen straf is. Thuis is er vast wel iemand blij te maken met Schotse whiskey!

Wij boenen de camper op een mooi bosweggetje onderweg om deze vervolgens weer netjes in te leveren bij Rockin’ Vans in Edinburgh. Alles is in orde en we krijgen een super relaxte lift naar het vliegveld.

Schotland is te gek. Een land vol verrassingen. Wij zeggen, Move your Van! Een betere start van 2021 kan je niet hebben.

Nieuwsgierig naar meer?? Klik dan door naar één van onze andere road trips of onze blog. Stay stoked!